HOOFDSTUK 4. INTERVIEW MET MIJN OMA - ATTIE VAN HALL
  
1. Hoe oud was je toen de oorlog begon?
Ik was toen 7 jaar oud. In april was ik jarig geweest en een maand daarna begon de oorlog.
 
2. Waar woonde je toen?
In Zaandam (Westzijde 42), we hadden daar een prachtige tuin aan het water, de Zaan. Jammer genoeg is het huis nu een winkel en de tuin een parkeerplaats.
 
3. Wie waren er nog meer in jullie gezin?
Mijn Vader mijn Moeder en mijn broertje Aad en jongere zusje Mary-Ann.
 
4. Hoe oud waren je ouders toen?
Mijn Vader 34 jaar en mijn Moeder 33 jaar.
 
5. Waar werkte je Vader toen?
Mijn Vader werkte als makelaar in effecten bij een bank
 
6. Wou je Vader altijd al bankier worden?
Nee, absoluut niet, zijn hele familie werkte al bij de bank.
Hij ging naar de zeevaartschool op Terschelling en daarna was hij stuurman op een grote boot.
Maar hij werd afgekeurd aan zijn oog. Toen moest hij iets anders verzinnen en toen werd hij alsnog bankier.
 

7. Waren jullie rijk? Een beetje, we hadden een groot huis met een mooie tuin en een dienstmeisje dat erg aardig was. Dat hadden niet veel mensen.
Bij de foto's: Westzijde Zaandam, nu een warenhuis, de diepte van het pand is goed te zien. En het huis van de buren geeft een indruk van de huizen die hier hebben gestaan. (foto's GP)

8. Was je vader streng?
Ik kan me niet meer zo veel herinneren.
Alleen nog maar dat op een keer we de tegels van de tuin moesten verwisselen en er zaten allemaal pissebedden onder en toen durfde ik de tegels niet op te pakken. En mijn vader zei: schiet een beetje op Attie, je kleine broertje Aad doet het ook. Ik voelde me toen zeer beledigd. (Ik was toen 7)
 
9. Had je Vader leuke familie?

Ja, een hele leuke familie. Bij mijn Vader thuis waren ze zelfs met z'n 10en. Zijn vader en moeder hadden altijd ruzie als er verkiezingen waren, want zijn vader was conservatief en zijn moeder heel progressief. Maar toen ze een keer voor de oorlog naar een vergadering van de N.S.B. gingen om te horen wat de ideeën van die partij waren, stond zijn moeder al na een kwartier op en zei heel luid tegen haar man: "ga mee, dit is werkelijk verfoeilijk wat zij vinden". En toen ze wegliepen zei ze tegen de mensen die bleven zitten: "U zou hetzelfde moeten doen!"
In de familie werd veel gepraat over wat er gebeurde in de wereld, ze reisden ook veel, en ze hadden altijd veel plezier samen.
  
10. Merkte je veel van de oorlog?
Ja, er kwamen elke dag wel groepen Duitse soldaten langs marcheren.
En we kregen elke dag 2 boterhammen en daar moesten we het 's ochtends en 's middags mee doen.
Een keer was ik aan het rolschaatsen met mijn broertje en toen hoorden we heel hard suizen en toen zagen we een meneer naar ons toe rennen en die duwde ons in een greppel. We snapten niet waarom, maar toen vlogen de kogels ons om de oren, want Engelse vliegtuigen waren aan het schieten op een fabriek vlakbij die voor de Duitsers vliegtuigen maakte.
Aan het einde van de oorlog kon ik niet meer naar school en toen moest ik na de oorlog nog naar de 7e klas.

11. Was je Vader vaak thuis?
In de eerste helft van de oorlog vaak wel, maar in de tweede werd hij steeds bleker en was hij er vaak niet. Mijn moeder zei: "pappa moet heel hard werken, hij heeft het erg druk". Ik wist helemaal niks van het verzetswerk.
 
12. Wist je wat hij allemaal deed?
Nee, helemaal niets dus. Pas een dag nadat hij was gefusilleerd heeft mijn moeder alles verteld. Dat was in februari en in mei was de bevrijding. Toen voelde ik mij helemaal niet gelukkig, terwijl iedereen aan het feesten was.
 
13. Kwamen de Duitsers bij jullie thuis je Vader zoeken?
Het was op luilakkendag gebeurd, toen ik met mijn vriendinnen 's ochtends op weg ging zagen we dat er een ruit naast onze deur kapot was, we dachten dat het van het luilakken was. Maar later heb ik gehoord van mijn moeder dat midden in de nacht de Duitsers binnen waren gekomen en de slaapkamer van mijn moeder waren binnen gegaan. Mijn moeder had toen gezegd:  "ik eis dat ik nu rustig mijn kimono kan aantrekken". Mijn vader was er niet en er lagen nog wel papieren die van belang waren. Toen heeft ze die onder haar kimono verstopt en toen zei ze ik moet naar de w.c. en toen heeft ze de papieren door de w.c. geduwd. De Duitsers konden niets en niemand vinden, maar ze zeiden wel dat ze terug zouden komen. Ik was er gewoon doorheen geslapen.
 
14. Hoe had je gehoord dat je vader dood was?
Mijn moeder had het 's middags verteld nadat het gebeurd was. Zij wist het al van te voren dat ze hem gingen doodschieten.
 
15. Ben je nog steeds boos op de Duitsers?
Ik ben nog steeds een beetje boos. En ik deed op school bij Duitse les expres niet mijn best.
 

Ook in Zaandam is een Walraven van Hallstraat.

naar Inhoudsopgave